niegdyś zdarzyło albowiem z twarzy jego zniknęło piętno posępnych lat i wyglądał jak smukły młody król w białych szatach głośno przemówił jeżykiem elfów do kogoś niewidzialnego dla oczu froda
arwen vanimelda namarie! powiedział; westchnął głęboko ocknął się z zamyślenia zobaczył froda i uśmiechnął się do niego
tu jest serce królestwa elfów na ziemi rzekł tu także zawsze przebywa moje serce; gdyby