Wcześniej dominował pogląd, że można powstrzymać samobójstwo poniżającymi karami i swego rodzaju infamią, którą znaczy się pamięć o winowajcach. Czy takie naznaczanie ludzi, których już nie ma, by byli w stanie bronić swojej sprawy, można nazwać inaczej niż niegodziwością? Nieszczęśnicy zresztą nie za bardzo się tym przejmują; jeśli któryś zostanie oskarżony o samobójstwo, to głównie przez ludzi, którzy pozostali przy życiu, wśród tej masy nie ma zaś ani jednego, dla którego warto by żyć. Czy którykolwiek z tych dziecinnych i okrutnych środków wymyślonych przez ludzi odniósł kiedykolwiek zwycięstwo nad podszeptami rozpaczy? Która istota, chcąc uciec z tego świata, przejmuje się obelgami, jakie świat ten obiecuje jej zwłokom? Widzi w tym raczej jeszcze jedno tchórzostwo ze strony żyjących.