>>212793893
oglem bu evi sen bize 400e satıyore anlisen

Yaşam ile ölüm aynı paralellikte ilerliyordu. Binlercesi bir halka biçilen kefeni yırtma mücadelesi veriyordu. Bir halkın yeniden var olabilme çabasını bu gençler sırtlıyordu.

İşte bir halk; böylesi bir çağdaydı! Kürdün çağı buydu; kölelikle özgürlük arasındaki amansız kavga!

Yansıması yüzüne vuruyordu. Bazı sesler içinizde çığlığa dönüşür… Acının da gülüşün de izi aynıymış; insan gülünce de ağlayınca da yüzünde aynı hatlar belirginlik kazanırmış. Belki de acıyla sevinci birbirinden ayırmak o yüzden çok zor.