Het is allemaal de schuld van blanke mannen.
https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2579581-kan-de-straat-veiliger-ontwerpers-vergeten-vaak-het-vrouwelijke-perspectief/

Onze steden zijn natuurlijk eeuwenlang door mannen ontworpen. Logisch ook: wie anders zou bedenken dat smalle stoepen, gevaarlijke fietsenrekken en donkerverlichte tunneltjes een geweldig idee waren? Architecten leerden het van hun leraren, die óók mannen waren, een eeuwenlange keten van stoere betonmannen die elkaar vooral leerden dat parkeerplaatsen belangrijker zijn dan speelplekken.

En vandaag? Nog steeds is 84 procent van de projectontwikkelaars en 76 procent van de stedenbouwkundigen man. Of, zoals Charlotte de Mos in haar onderzoek voor vastgoedadviseur Savills subtiel opmerkte: "Het vrouwelijke perspectief is vaak een blinde vlek." (Lees: er is wél plek voor vijf Starbucks op één plein, maar geen bankje waar je je tas naast kunt zetten.)

James doet er nog een schepje bovenop: "We mogen wel wat activistischer zijn. Iedereen moet zich veilig en fijn voelen in die gedeelde ruimte." Precies. Want het is tenslotte 2025, en misschien (heel misschien) kan de stad ook eens ontworpen worden met het radicale idee dat vrouwen óók bestaan.