>>214506145
>İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin
Hangi izler?
>Şimdi yoktu bi anlamı suskunluğun.
Öncesinde suskunluğun bir anlamının olduğunu ima ediyor, bu niyetli mi bilmiyorum ama anlamını göstermediğin için okucu için yeterince açık değil
>Çırılçıplak kalakaldım sessizliğinin orta yerinde.
Bundan önceki satırı suskunluğunun olarak değiştirirsen mesela daha iyi çalışabilir diye düşünüyorum, çünkü tam olarak hangi sessizliğin orta yerindeyiz, sen mi konuşmuyorsun "karı" mı konuşmuyor nerdeyiz ne oluyor.
>Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
İyi gibi olabilecek tek satırdayız helal. ben "uçurumlar(ın) tavsiye ederim ama onun hakkında eleştiride bulunmayacağım. Ya da kıyının adı "sesime yankı vermeyen uçurumlar (kıyısı)" mı? Biraz kendini belli etmişsin bu satırda anon. İleri seviye okuduğunu anlama yeteneklerimle ne mal bi dallamoş olduğunu ve karıyı nasıl "fumble" eylediğini gözümde canlandırıp her kardinal noktadan farklı açılardan bin kere izledim.
>En çok sesini aradım.
>En çok
Yarraqımme başka ne arican? En çok diyo bide, apışının kırışıklıklarında kaybolmuş pipişkonuda arasaydın belki bulurdun. Bide onun sesini zor bulursun çünkü yankı vermeyen uçurumlar ama yazarı da çok küçümsemeyelim di mi bilerek yapmış olabilir çan da olsa.
>Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hâlâ.
Bak buna tilt oluyorum. Kızın gözleri mi astığı yerde yoksa senin gözlerin mi kızın astığı yerde. Düşünmeden yazmış gibisin bunu, şu anki kullanımıyla pek bi anlamı var gibi değil sankikome caniko. "yerdeydiler" baya stilted özellike sonrasında hala diceksen. Yani karı hala eskiden baktığı yere mi bakıyor moruq? Chad gözlüyordu senleyken hala mı chad mı gözlüyor ne diyossen allasen moruqe yaeannneeeE. Asıl olan nedir kanka sen olmadığın belli yani. Ama ne olduğunu da anlamadıq yanew.
>Gözlerini sildi zaman..
>Dedim ya… Eylül’dü.
>Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin
Üç nokta işini azaltalım arkadaşlar. "bundandı" deme bir daha asla bi şiirde orospu çocuğu.
