Thread 214809439

edycja posiedzenia botów
do something with this pls

bump, otwieram posiedzenie

Do you love Poland?

https://m.youtube.com/watch?v=ZCEbi9-ySgo&list=RDZCEbi9-ySgo&start_radio=1&pp=ygUZbGFuZCBvZiBmcmVlZG9tIHRyYW5zd2F2ZaAHAQ%3D%3D

na chuj robisz nowa zjebie, bez nitki nudziarz nie będzie miał gdzie spamować, a rano go nie ma niewolnika z kołchozu lmaooo

pls

Ale mam ochotę na seks i lizanie kobiecego odbytu

>>214784819
yyy...

wyścigu! jeżeli słońce jeszcze nie zaszło na świecie możemy ujść cało za mną!
skręcił w lewo i pędem puścił się przez gładką podłogę sali odległość była większa niż się z daleka wydawało biegli ścigani głosem bębnów i tupotem mnóstwa nóg usłyszeli przeraźliwy okrzyk: a więc ich dostrzeżono!

szczęknęła stal strzała świsnęła frodowi nad głową
boromir roześmiał się
tego się nie spodziewali! rzekł ogień odciął im drogę zaszliśmy od nieprzewidzianej strony
uwaga! krzyknął gandalf most przed nami jest niebezpieczny i wąski
nagle

frodo zobaczył u swych stóp ziejącą otchłań u krańca hali podłoga urwała się nad niezgłębioną przepaścią jedyną drogę do zewnętrznych drzwi stanowił smukły kamienny most bez krawężników i poręczy; wygięty w łuk spinający dwa brzegi czeluści mierzył około pięćdziesięciu stóp w ten sposób przed wiekami krasnoludy zabezpieczyły swoją siedzibę od nieprzyjaciół którzy by wdarli się do pierwszej hali i zewnętrznych korytarzy tu

można było iść tylko pojedynczą kolumną na skraju mostu gandalf zatrzymał się drużyna skupiła się za jego plecami
prowadź gimli rzekł czarodziej następni pójdą pippin i merry prosto naprzód po schodach ku drzwiom
kilka strzał padło między stłoczoną drużynę jedna trafiła froda ale odbiła się nie

czyniąc mu szkody inna utkwiła w kapeluszu gandalfa niby czarne pióro frodo obejrzał się: za szczeliną buchającą ogniem czerniał rój postaci setki orków wymachiwali dzidami i krzywymi szablami które błyszczały krwawo w łunie pożaru dum dum grały bębny a głos ich potężniał z każdą sekundą
legolas naciągnął cięciwę chociaż odległość była wielka a jego łuk

mały zmierzył się lecz ręce mu opadły strzała wyśliznęła się na ziemię okrzyk rozpaczy i trwogi wyrwał się z piersi legolasa dwa trolle wysunęły się dźwigając olbrzymie kamienne płyty żeby przerzucić je niby kładkę nad ogniem lecz nie trolle

przeraziły elfa za nimi nadchodził ktoś inny nie było go widać jeszcze majaczyła tylko pośród ogromnego cienia czarna sylwetka z kształtu podobna do ludzkiej lecz większa; siła i groza tchnęły z tego stwora i wyprzedzały go gdziekolwiek szedł
zatrzymał się nad skrajem ognistej czeluści i zaraz łuna przygasła jakby ją chmura otuliła potem zebrał się i skoczył nad szczeliną płomienie strzeliły ku górze jakby na

powitanie i oplotły go wieńcem czarny dym zawirował w powietrzu rozwiana grzywa potwora tliła się sypiąc iskrami w prawym ręku miał sztylet wąski i ostry jak płomienny jęzor w lewym dzierżył bicz wielorzemienny
aaa! jęknął legolas balrog! balrog idzie!
gimlemu oczy omal nie wyszły z orbit
zguba durina! krzyknął i wypuszczając z garści topór ukrył twarz w dłoniach
balrog! mruknął gandalf teraz wszystko

rozumiem zachwiał się i ciężko oparł na różdżce biada nam! a taki już jestem zmęczony!
czarna postać w ognistej łunie pędziła ku nim orkowie wśród wrzasków sypali kamienne groble przez szczelinę wtem boromir podniósł swój róg do

ust i zagrał rycerskie wyzwanie zadźwięczało donośnie niby krzyk dobyty z wielu piersi wzbiło się pod strop pieczary na mgnienie oka orkowie cofnęli się a płomienny cień przystanął lecz echo rogu zmilkło nagle jak ogień zdmuchnięty

potężną wichurą i wróg znów ruszył naprzód
za most! krzyknął gandalf odzyskując energię uciekajcie! z tym przeciwnikiem żaden z was nie może się mierzyć ja zagrodzę wąską drogę sam uciekajcie!
aragorn i boromir jakby nie słyszeli rozkazu czarodzieja trwali ramie przy ramieniu tuż za gandalfem u drugiego końca mostu inni już w drzwiach zawrócili nie mogąc się zgodzić by

wódz samotnie stawiał czoło nieprzyjacielowi
balrog już dosięgnął mostu gandalf stał teraz pośrodku wypukłego przęsła lewą ręką wsparty na różdżce w prawej wznosząc miecz; glamdring lśnił zimnym białym światłem napastnik raz jeszcze przystanął twarzą w twarz z czarodziejem cień rozpostarł się nad nim na kształt dwóch ogromnych skrzydeł potwór

wzniósł bicz rzemienie świsnęły i zachrzęściły z nozdrzy balroga buchnął ogień ale gandalf nie drgnął nawet
nie przejdziesz powiedział orkowie zastygli bez ruchu zapadła głucha cisza jam jest sługa tajemnego ognia władam płomieniem anora nie przejdziesz czarny ogień na nic ci się nie przyda płomieniu z udunu wracaj w cień! nie

przejdziesz!
balrog nie odpowiedział ogień jego jakby przygasł lecz ciemności dokoła jeszcze zgęstniały z wolna wstąpił na most i nagle wyrósł na olbrzyma a rozpostarte skrzydła wypełniły przestrzeń od ściany do ściany lecz gandalf stał wciąż lśniąc w mroku zdawał się mały i bardzo samotny siwy zgarbiony jak zwiędłe drzewo przygięte pierwszym podmuchem burzy
z

ciemności wybłysnęło płomienne czerwone ostrze glamdring zaświecił jasno w odpowiedzi szczęknęła stal mignęła biała błyskawica balrog padł na wznak jego ognisty sztylet rozprysnął się w kawałki czarodziej chwiał się pośrodku przęsła zrobił krok wstecz i znowu stanął pewnie
nie przejdziesz! powtórzył
jednym susem balrog zerwał się i wskoczył na most bicz ze świstem

zawirował w powietrzu
nie on nie będzie walczył tak sam jeden! krzyknął niespodzianie aragorn i wbiegł na most od drugiego końca elendil! zawołał jestem z tobą gandalfie!
gondor! huknął boromir i rzucił się w ślad za aragornem
w tym momencie

gandalf podniósł różdżkę i z głośnym okrzykiem smagnął nią most przed sobą różdżka pękła i wypadła mu z dłoni oślepiający biały płomień buchnął w powietrze most zatrzeszczał i tuż u stóp balroga załamał się nagle kamień na którym potwór opierał nogę stoczył się w przepaść druga połowa mostu została lecz zawisła niby wysunięty język skały nad próżnią
z okropnym

wrzaskiem balrog runął głową naprzód a za nim zapadł się jego cień lecz w ostatniej sekundzie potwór machnął biczem; rzemienie owinęły się wokół nóg czarodzieja ściągając go na krawędź czeluści gandalf zakołysał się i runął także; usiłował chwytać się kamieni lecz daremnie; osuwał się w otchłań

uciekajcie szaleńcy! krzyknął jeszcze i zniknął
ognie pogasły zaległy nieprzeniknione ciemności drużyna jakby w skałę wrosła ze zgrozy stała wpatrzona w ziejącą czeluść ledwie aragorn i boromir zdążyli zbiec z mostu resztka przęsła runęła z trzaskiem krzyk aragorna zbudził drużynę z osłupienia
w drogę! teraz ja poprowadzę! zawołał musimy spełnić jego ostatni

rozkaz za mną!
rzucili się ku schodom które zaraz za drzwiami sali pięły się w górę aragorn na czele boromir na końcu kolumny u szczytu schodów ujrzeli szeroki dudniący echem korytarz tędy pobiegli dalej frodo słyszał tuż obok szloch sama i nagle uświadomił sobie że także płacze dum dum dum grzmiały bębny lecz teraz powolnym żałobnym rytmem dum
biegli

bez tchu korytarz rozjaśniał się wykute w stropie kominy doprowadzały z góry światło przyspieszyli jeszcze kroku znaleźli się w sali pełnej blasku dnia błyszczącego na wschodzie minęli ją pędem wypadli przez ogromne wyłamane drzwi i nagle ukazała im się wielka brama otwarty wylot ku jaskrawemu światłu w cieniu wielkich słupów po obu stronach bramy czaili się orkowie strażujący u

wyjścia brama jednak była rozbita oba skrzydła leżały strzaskane na ziemi aragorn powalił dowódcę który mu zastąpił drogę inni wartownicy rozpierzchli się w panice cała drużyna na nic nie zważając minęła straże za bramą wielkimi susami zbiegli po ogromnych zniszczonych zębem czasu schodach które stanowiły próg morii w ten sposób znaleźli się mimo wszystko znów pod jasnym niebem i poczuli oddech wiatru na twarzach

nie zatrzymali się póki nie oddalili się tak od ścian morii że już nie mogły ich dosięgnąć strzały otaczała ich dolina dimrilla leżał na niej cień gór mglistych lecz od wschodu złociło ją światło była ledwie pierwsza po południu słońce świeciło górą po niebie płynęły białe obłoki
spojrzeli

za siebie: w cieniu gór czerniał wylot bramy spod ziemi dobiegał odległy stłumiony warkot bębnów: dum cienką smugą sączył się czarny dym poza tym nie było widać nikogo i nic dolina zdawała się pusta dum teraz dopiero mogli się poddać rozpaczy i płakali wszyscy długo: jedni wyprostowani i milczący inni przypadłszy twarzą do ziemi dum dum bębny ucichły
rozdział 6
lothlorien
niestety nie możemy tu się dłużej zatrzymać rzekł aragorn

popatrzył w stronę gór i zasalutował mieczem żegnaj gandalfie! zawołał czyż ci nie powiedziałem: „jeżeli przestąpisz próg morii strzeż się!” niestety! sprawdziły się moje słowa jakaż nam bez ciebie zostaje nadzieja? odwrócił się do drużyny musimy się obejść bez nadziei może będziemy kiedyś pomszczeni a teraz uzbrójmy się w męstwo i otrzyjmy łzy chodźcie! przed nami daleka droga i wiele

trudów
rozejrzeli się wkoło ku północy dolina między dwoma ramionami gór zwężała się w mroczny wąwóz a nad nim sterczały trzy białe szczyty: kelebdil fanuidhol i karadhras łańcuch morii u wylotu wąwozu potok wił się niby biała wstążka po niezliczonych choć niskich progach spadając w dół a mgła piany wzbijała się u podnóży gór
to schody dimrilla rzekł aragorn pokazując progi skalne

tędy ścieżką która prowadzi dnem jaru wzdłuż potoku doszlibyśmy tutaj gdyby los okazał się dla nas łaskawszy
gdyby karadhras był mniej okrutny powiedział gimli patrzcie teraz uśmiecha się w słońcu! i pięścią pogroził ostatniemu z trzech okrytych śnieżną czapą wierchów nim się od nich odwrócił
na wschód wyciągnięte ramię gór urywało się nagle a dalej majaczyła

rozległa równina na południu jak okiem sięgnąć góry mgliste ciągnęły się w dal w odległości niespełna mili i nieco poniżej miejsca na którym stali wędrowcy bo zatrzymali się dość wysoko na zachodnim stoku doliny błyszczał staw wydłużony owalny wyglądał jak wielkie ostrze włóczni wbite w głąb

północnego wąwozu tylko jego południowy skraj wymykał się z cienia gór pod słoneczne niebo woda jednak była ciemna szafirowa jak firmament oglądany w pogodną noc z oświetlonej lampą izby spokojnej powierzchni nie mąciły zmarszczki fal zewsząd otaczała staw łąka łagodnie zbiegając ku nagim równym brzegom
oto jezioro zwierciadlane głębia

kheled-zaram! rzekł gimli ze smutkiem pamiętam jego słowa: „obyś nacieszył oczy tym widokiem ale my nie będziemy mogli dłużej się tam zatrzymać” a teraz wiem że daleko trzeba mi wędrować nim się czymkolwiek ucieszę i to ja muszę stąd spiesznie odejść on zaś musi zostać!
drużyna zaczęła schodzić drogą spod bramy droga uciążliwa i wyboista

wkrótce zwęziła się i zmieniła w krętą ścieżynę wśród wrzosów i kęp janowca wyrastających między spękanymi głazami lecz i teraz każdy by poznał że ongi był to wspaniały bity gościniec prowadzący z nizin w górę do królestwa krasnoludów tu i ówdzie spotykali przy ścieżce ruiny kamiennych budowli a na zielonych kopcach rosły wysmukłe brzozy lub sosny

skurwysyny myślałem, że macie wyjebane w nitki a wy kurwa zajebaliście cały katalog
ja kurwa czekam na minilaucie aż coś zapostujecie a wy w chuja leciecie

wzdychające na wietrze ostry zakręt w lewo zbliżył ich tuż do łąki nad jeziorem; wznosił się w tym miejscu nie opodal ścieżki samotny głaz o ściętym płasko wierzchołku
kamień durina! krzyknął gimli nie mogę stąd odejść póki chociaż przez

chwilę nie popatrzę na cuda doliny
dobrze lecz pospiesz się odparł aragorn oglądając się na bramę słońce teraz wcześnie zachodzi orkowie zapewne nie wychyną spod ziemi przed zmrokiem musimy jednak znaleźć się daleko stąd nim ciemności zapadną księżyc dziś będzie mały noc czeka nas czarna
chodź ze mną frodo! zawołał krasnolud zeskakując w bok od drogi

nie pozwolę ci minąć kheled-zaramu bez jednego bodaj spojrzenia w jego zwierciadło
pobiegł zielonym stokiem w dół a frodo wolniej trochę za nim bo ciągnęła go mimo ran i zmęczenia ta cicha błękitna woda sam szedł śladem swego pana
pod samotnym głazem gimli przystanął zadzierając głowę kamień był spękany i zniszczony od wichrów i deszczów a runy na jego powierzchni zatarte tak że nie dało się ich odczytać
z tego

miejsca durin po raz pierwszy spojrzał w głąb stawu rzekł krasnolud zajrzyjmy w nią i my choć ten jeden jedyny raz skoro musimy odejść
nachylili się nad ciemną wodą zrazu nie zobaczyli nic potem z wolna ukazały im się sylwety gór odbite w szafirowej głębinie ze szczytami niby pióropusze

białych płomieni dalej rozciągała się przestrzeń niebios jak zatopione klejnoty skrzyły się w toni jasne gwiazdy chociaż nad doliną świeciło jeszcze słońce nie dostrzegli tylko cienia własnych schylonych postaci
o kheled-zaram piękne cudowne

zwierciadło! westchnął gimli ty przechowujesz koronę durina póki król się nie zbudzi znowu! żegnaj! skłonił się odwrócił i spiesznie ruszył z powrotem zielonym stokiem ku drodze
coście tam widzieli? spytał pippin sama lecz sam zatopiony w myślach nic nie odpowiedział
scieżka teraz skręcała na południe i opadała stromo wymykając

się spomiędzy ścian doliny nieco poniżej jeziora napotkali głębokie źródło czyste jak kryształ z którego przez kamienną cembrowinę przelewała się migotliwie struga i z pluskiem spływała w dół dnem skalistej rozpadliny
stąd bierze początek srebrna żyła powiedział gimli nie pijcie tej wody jest

zimna jak lód
trochę dalej struga wygląda już jak bystra rzeka i zbiera dopływy z wielu innych górskich potoków rzekł aragorn będziemy szli jej brzegiem jeszcze przez kilka mil poprowadzę was bowiem drogą wybraną przez gandalfa i mam nadzieję że wkrótce dojdziemy na skraj lasów są tam przed nami! w

których srebrna żyła wpada do wielkiej rzeki
spojrzeli w kierunku który im aragorn wskazywał i zobaczyli że strumień w podskokach zbiega na dno doliny a potem dalej ku nizinom i ginie w złocistej mgle
tam leżą lasy lothlorien! zawołał legolas najpiękniejsza z krain mojego plemienia! nie masz na świecie całym drzew

cudniejszych niż drzewa tych lasów albowiem jesienią liście z nich nie opadają lecz powlekają się złotem dopiero z wiosną gdy nabrzmiewają nowe pąki stare liście lecą z gałęzi na których rozkwitają tysiące żółtych kwiatów złota jest ziemia w lesie złoty strop a filary srebrne bo pnie okrywa gładka jasnoszara korona po dziś dzień śpiewamy o tym pieśni w mrocznej

puszczy radowałoby się we mnie serce gdybym mógł stanąć na progu tych lasów wiosną
moje serce będzie im rade nawet jesienią rzekł aragorn ale dzieli nas od nich jeszcze wiele mil w drogę!
czas jakiś frodo i sam nadążali za innymi lecz aragorn prowadził w takim tempie że wkrótce odstali od świtu nic nie jedli cięcie na czaszce

sama piekło jak ogień w głowie czuł dziwne odurzenie mimo że słońce grzało wiatr przejmował chłodem po długim pobycie w gorących mrokach morii hobbitem trzęsły dreszcze frodo z każdym krokiem bardziej zbolały z trudem chwytał dech w piersi
wreszcie legolas obejrzał się a zobaczywszy ich daleko w tyle pochodu

szepnął cos aragornowi wszyscy się zatrzymali aragorn zaś podbiegł do dwóch maruderów przywołując boromira
wybacz mi frodo! krzyknął bardzo przejęty tyle się dzisiaj wydarzyło i tak ważny wydaje się pośpiech że zapomniałem o twojej ranie i o ranie sama

czemuście nic nie mówili? nie opatrzyliśmy was a należało to zrobić choćby wszyscy orkowie z morii nas gonili dalej! jeszcze kilka kroków a dojdziemy do miejsca gdzie będzie można spocząć trochę wtedy postaram się wam dopomóc ile w moich siłach chodź no tu boromirze zaniesiemy ich
wkrótce stanęli nad drugim z kolei strumieniem który spływał z zachodnich stoków i łączył swoje sperlone wody z bystrym nurtem srebrnej

żyły oba potoki razem już spadały pieniąc się z omszałego kamiennego progu w kotlinkę; rosły na jej skraju jodły niskie i krzywe a na stokach paprocie i gęstwa borówek dno kotlinki stanowiło płaską polankę którą potok przecinał pluszcząc wśród lśniących drobnych kamieni tu drużyna zatrzymała się na popas była trzecia po południu a zaledwie o kilka mil oddalili się od bramy słońce już przechyliło się ku zachodowi
podczas gdy

gimli i dwaj młodzi hobbici rozniecali ogień z chrustu oraz jodłowych gałęzi i czerpali wodę aragorn opatrzył sama i froda rana sama nie była głęboka lecz jątrzyła się brzydko toteż aragorn badał ją z zatroskaną twarzą rozjaśnił się jednak zaraz
masz szczęście samie rzekł niejeden drożej przypłacał

zabójstwo pierwszego w swym życiu orka w twojej ranie nie ma trucizny którą często bywają nasycone szable orków po moim opatrunku zgoi się bez śladu przemyjemy ją niech tylko gimli zagrzeje wodę otworzył swą sakwę i wyjął z niej kilka zeschniętych liści są suche i utraciły część swej mocy

rzekł ale mam tu jeszcze trochę liści athelasu które zebrałem koło wichrowego czuba rozkrusz jeden i wrzuć go do wody a potem przemyj ranę a ja ci ją przewiążę a teraz na ciebie kolej frodo!
nic mi nie jest powiedział frodo nie

miał bowiem ochoty zdradzać co nosi pod kurtką potrzeba mi tylko odrobiny jedzenia i odpoczynku
nie! rzekł aragorn musimy przekonać się w jakim stanie wyszedłeś spomiędzy młota a kowadła nadziwić się nie mogę że w ogóle żyjesz!
delikatnie ściągnął z froda starą kurtkę a potem zniszczoną bluzę i aż krzyknął ze zdumienia w końcu wybuchnął śmiechem
srebrna kolczuga lśniła jak słońce na migotliwym morzu aragorn zdjął ją

z hobbita ostrożnie i podniósł do góry a wówczas drogie kamienie błysnęły niby gwiazdy poruszone zaś łuski zaszemrały jak krople deszczu padające w jezioro
spójrzcie przyjaciele! zawołał oto piękna hobbicka skóra godna księcia elfów! gdyby świat wiedział że taką powłokę cielesną noszą na sobie hobbici wszyscy myśliwcy śródziemia zbiegliby się do shire’u!
ale strzały wszystkich myśliwców świata nic by nie wskórały

odparł gimli z zachwytem oglądając zbroję łuska z mithrilu! mithril! nic równie pięknego w życiu nie widziałem czy to o tej zbroi gandalf mówił? jeśli tak to jej nie docenił należycie no ale dostała się godnemu!
nieraz się zastanawiałem jakie to sekrety mieliście z bilbem że się zamykaliście w jego pokoiku rzekł merry

zacny stary hobbit! kocham go za ten dar tym serdeczniej mam nadzieję że będziemy mogli kiedyś opowiedzieć mu tę historię
na prawym boku i na piersi froda czerniał ogromny siniec kolczuga była wprawdzie podszyta miękką skórą lecz w jednym miejscu łuski przedarły ją i wbiły się w ciało lewy bok również miał frodo podrapany i stłuczony od gwałtownego uderzenia o mur podczas gdy część

>>214811601
>>214809439 (OP)
>>214810902
>>214810407
>>214810361

drużyny gotowała strawę aragorn przemył rany wodą w której zaparzył liście athelas ostry aromat wypełnił kotlinę a ci co się nachylili nad parującym kociołkiem od razu poczuli się rzeźwiejsi i pokrzepieni
froda ból po chwili

opuścił i hobbit mógł oddychać teraz bez trudu przez kilka dni jednak był jeszcze odrętwiały i odczuwał boleśnie najlżejsze nawet dotknięcie aragorn owinął mu boki miękkim bandażem
kolczuga jest lekka jak piórko rzekł włóż ją z powrotem jeżeli cię zbyt nie uraża spokojniejszy jestem o ciebie skoro masz taką

zbroję nie zdejmuj jej nawet do snu chyba że los zaprowadzi nas w jakieś naprawdę bezpieczne miejsce ale to rzadko będzie się nam zdarzało podczas tej wyprawy
posiliwszy się drużyna zaczęła zbierać się do dalszego marszu zgasili

ognisko i zatarli po nim ślady potem wspięli się na skraj kotliny i znów znaleźli się na drodze nie uszli daleko a już słońce skryło się za górami na zachodzie i wielkie cienie spełzły ze stoków brodzili w mroku z wszystkich zagłębień terenu podnosiły się opary gdzieś na wschodzie blade światło wieczoru jeszcze jaśniało nad przymgloną odległą równiną i lasem sam i frodo czuli

czy było tyle pobumpowych nitek w katalogu kiedykolwiek w historii

się teraz zdrowsi i silniejsi toteż dotrzymywali kroku towarzyszom aragorn więc w ciągu trzech godzin ledwie raz zatrzymał drużynę na krótki odpoczynek
ściemniło się zapadła głęboka noc na niebie błyszczało mnóstwo gwiazd lecz księżyc wzeszedł wąskim sierpem i to

bardzo późno gimli i frodo szli ostatni stąpając cicho i nie rozmawiając nasłuchując szelestów na drodze za sobą wreszcie gimli przerwał milczenie
nic nie słychać prócz wiatru powiedział albo mam uszy z drewna albo nie ma goblinów w pobliżu miejmy nadzieję że orkowie poprzestaną na wypędzeniu nas z morii kto wie może o to tylko im chodziło i

nie mają do nas innych pretensji nie wiedzą o pierścieniu co prawda orkowie zwykle ścigają przeciwników milami na równinie jeśli mają do pomszczenia śmierć swego wodza
frodo nic nie odpowiedział spojrzał na żądełko lecz ostrze było matowe a jednak coś dosłyszał przynajmniej tak mu się zdawało ledwie cienie zaległy dokoła i droga za ich plecami utonęła w mroku doszedł znów jego uszu odgłos

spiesznych człapiących kroków w tej chwili także je słyszał obejrzał się szybko na drodze za nimi błyszczały dwa punkciki ale może mu się tylko wydało bo zaraz przemknęły na bok i znikły
co to takiego? spytał krasnolud
nie wiem odparł frodo miałem

wrażenie że słyszę kroki i ze widzę światełka jak gdyby czyjeś oczy ciągle mi się tak wydaje od chwili wejścia do morii
gimli zatrzymał się i przyłożył ucho do ziemi
nie słyszę nic prócz nocnej mowy roślin i kamieni rzekł ale pospieszmy się: tamtych już nawet nie widać
zimny nocny powiew uderzył im w twarze od wylotu doliny przed

nimi roztaczał się szeroko siwy cień liście szumiały nieustannie jak topole na wietrze
lothlorien! krzyknął legolas lothlorien! dotarliśmy na próg złotego lasu niestety jest teraz zima
w mroku nocy wysmukłe drzewa sklepiały korony jak strop nad drogą i strumieniem który wpadał pod ich rozpostarte gałęzie w nikłym świetle gwiazd pnie były szare a drżące liście miały odcień ciemnego złota
lothlorien!

rzekł aragorn jakże raduje uszy śpiew wiatru w gałęziach tych drzew! nie uszliśmy wiele ponad pięć staj od bramy lecz dalej iść dzisiaj nie sposób ufajmy że czar elfów ustrzeże nas tej nocy od niebezpieczeństwa które ciągnie za nami
jeżeli elfy jeszcze tu mieszkają mimo chmur nagromadzonych nad światem powiedział gimli
dawno dawno już nikt z mojego plemienia nie trafił z powrotem do tej krainy z której wywędrowaliśmy przed

wiekami rzekł legolas lecz mieliśmy wieści że lorien nie zostało opuszczone bo jest w nim tajemna moc co nie dopuszcza zła w jego granice jednakże tutejszych mieszkańców rzadko się widuje kto wie czy nie przebywają w sercu lasów z dala od północnego skraju
prawda przebywają głęboko w sercu lasów potwierdził

aragorn wzdychając jakby wzruszony jakimś wspomnieniem dzisiejszej nocy sami musimy sobie radzić wejdziemy w las tak by nas zewsząd otoczyły drzewa a potem zboczymy ze ścieżki i poszukamy miejsca sposobnego do odpoczynku
ruszył naprzód

lecz boromir wyraźnie wahając się nie poszedł za nim
czy nie ma innej drogi? spytał
czy można wymarzyć piękniejszą? odparł aragorn
dla mnie piękniejsze są zwykłe drogi choćby przez las mieczy rzekł boromir dziwne drogi którymi dotychczas wędrowała drużyna nie przyniosły jej szczęścia mimo mego sprzeciwu

poszliśmy przez ciemności morii i ponieśliśmy okrutną stratę teraz powiadasz że mamy iść przez złoty las ale my w gondorze słyszeliśmy o tej niebezpiecznej krainie podobno mało kto z tych co tu weszli wychodzi znów na świat a spośród tych niewielu nikt nie wyszedł bez skazy
jeżeli zamiast „bez skazy” powiesz „nie odmieniony” będziesz miał może słuszność odparł aragorn ale widać

zmierzchła mądrość gondoru jeśli w stolicy ludzi ongi światłych dziś mówi się źle o lothlorien wierz mi albo nie wierz nie ma dla nas innej drogi chyba że chciałbyś wrócić pod bramę morii albo przedrzeć się przez bezdroża gór albo przepłynąć samotnie wielką rzekę
a więc prowadź rzekł boromir lecz to jest niebezpieczna droga
zaiste niebezpieczna! odparł aragorn niebezpieczna i cudowna lecz bać się jej

powinni tylko źli albo ci którzy tu z sobą zło wnoszą za mną!
zagłębili się na jakąś milę w las i zobaczyli trzeci potok spływający z zadrzewionych wzgórz które piętrzyły się ku zachodowi w stronę gór w ciemności słyszeli plusk wodospadu gdzieś na prawo od ścieżki ciemna bystra woda przecinała im drogę i uchodziła do

srebrnej żyły rozlewając się między korzeniami drzew siecią zmąconych sadzawek
to nimrodel rzekł legolas ongi elfy leśne śpiewały o tym strumieniu wiele pieśni i dotychczas śpiewamy na północy o tęczy nad wodospadem i o złotych kwiatach co płyną z jego falą

teraz ciemno dokoła a most na nimrodel zerwano zanurzę stopy w tej wodzie podobno koi strudzone ciało
pobiegł naprzód zsunął się ze stromego brzegu i wszedł w wodę
chodźcie wszyscy za mną! zawołał płytko tutaj! przejdziemy w bród! na drugim brzegu zatrzymamy się na odpoczynek a szum wody uśpi nas i

pozwoli zapomnieć o smutkach
jeden za drugim zeszli z wysokiej skarpy śladem legolasa frodo stał chwilę przy brzegu by woda opłukała mu zmęczone nogi była zimna lecz jej dotknięcie zdawało się czyste a gdy posunął się dalej i sięgnęła mu do kolan

poczuł że spływa z niego wraz z kurzem całe znużenie długiej wędrówki
kiedy już wszyscy się przeprawili na drugi brzeg rozsiedli się odpoczęli i zjedli coś niecoś; wtedy legolas opowiedział im wszystko co o kraju lorien przechowało się w sercach elfów z mrocznej puszczy o słońcu i gwiazdach co świeciły nad łąkami u brzegu wielkiej rzeki zanim świat cały zszarzał
w końcu umilkli i słuchali muzyki wodospadu szemrzącej łagodnie w mroku frodowi

niemal zdawało się że w szumie wody rozróżnia śpiew
czy słyszeliście głos nimrodel? spytał legolas zaśpiewam wam pieśń o dziewczynie która nosiła to samo imię co potok nimrodel a mieszkała nad jego brzegiem przed wiekami to piękna pieśń w naszym leśnym języku ale w rivendell ją śpiewają we wspólnej mowie
i cichym głosem który ledwie wznosił się nad szelest liści zaczął:
córeczka elfów to jak w dzień
gwiazdka na

niebie czystym
w obrączkach złotych lśnił jej płaszcz
i butki szarosrebrzyste
na czole gwiazdy świecił blask -
we włosach smużka wąska
jak w pięknym kraju lorien
błysk słońca w drzewa gałązkach
na ustach uśmiech długi włos
i rączki białe jak mleko -
na wietrze jak lipowy liść
tak unosiła się lekko
pod wodospadem nimrodel
gdzie woda lśni lodowata
jej śpiewny głosik srebrniej brzmiał
niż wód srebrzysta kantata
gdzież ona

teraz nie wie nikt
w cieniu czy w blaskach słońca?
bo nimrodel w wąwozach gór
przepadła gdzieś pluskająca
w szarej przystani elfów łódź
na elfów córkę czekała
a obok morska grzmiała toń
i fal spienionych nawała
aż nocą nagły zawył

wichr
w północnej elfów krainie -
i z nurtem fali porwał łódź
o patrzcie patrzcie jak płynie
a gdy zróżowił wodę świt
brzeg znikł już z oczu i góry
a tylko pióropusze fal
chwiały się w ryku wichury
i spojrzał amroth poprzez nurt
gdzie brzeg przed chwilą się bielił -
i łódź przeklinał co go gna
daleko od nimrodeli
był kiedyś panem elfów król
(ach kimże kimże jest ninie?)
gdy złotem lśniły pędy drzew
w pięknej lorienu

krainie
aż nagle w morską skoczył toń
jak skacze strzała z cięciwy -
i tak jak mewa w wodę wpadł
król elfów wódz urodziwy
z rozwianym włosem igrał wiatr
dokoła koronki piany
patrzcie o patrzcie elfów król
płynie jak łabędź świetlany
i na tym się urywa wieść
jakby zamknęły się wrota
na brzegu już nie słyszał

nikt
imienia króla amrotha
głos legolasa zadrżał pieśń się urwała
nie mogę śpiewać więcej powiedział to tylko urywki reszty zapomniałem pieśń jest długa i smutna mówi bowiem o niedoli która spadła na lothlorien gdy krasnoludy zbudziły złe siły w górach
ale krasnoludy nie stworzyły złych sił! odparł gimli
ja też tego nie mówiłem ze

smutkiem rzekł legolas zło wszakże przyszło! a wówczas wiele elfów z rodu nimrodel porzuciło swoje siedziby i wywędrowało ona zaś zginęła gdzieś daleko na południu wśród białych gór i nie zjawiła się na pokładzie statku gdzie daremnie oczekiwał jej ukochany amroth lecz wiosną kiedy wiatr szumi w młodych lasach można po dziś dzień usłyszeć głos nimrodel nad wodospadem jej imienia

a kiedy wiatr wieje od południa niesie znad oceanu głos amrotha; bo potok nimrodel płynie do srebrnej żyły którą elfy zwą kelebrantem a kelebrant anduiny wielkiej anduina zaś do zatoki belfalas gdzie statki elfów odbiły od lądu ale nimrodel ani amroth nigdy nie wrócili powiadają że nimrodel miała dom wśród gałęzi drzewa w pobliżu wodospadu; elfy z lorien

zwykły bowiem podówczas budować domy w koronach drzew a może nawet i teraz jeszcze to robią dlatego nazwano ich szczep galadrimami ludem drzew w głębi lasów rosną drzewa olbrzymie mieszkańcy leśnej krainy nie kopali sobie siedzib pod ziemią jak krasnoludy nie budowali też kamiennych twierdz póki nie zapał cień
nawet w naszych czasach mieszkanie na drzewach można uważać za bezpieczniejsze niż siedzenie na ziemi rzekł gimli
spojrzał

poprzez strumień ku drodze która wiodła z powrotem do doliny dimrilla a później w górę na strop czarnych gałęzi nad swoją głową
przypadkiem dałeś nam dobrą radę gimli powiedział aragorn
nie możemy zbudować sobie domu ale dzisiejszą noc spędzimy wzorem

plemienia galadrimów w koronach drzew jeżeli oczywiście zdołamy już i tak dłużej siedzimy przy drodze niżby nakazywała roztropność
zeszli ze ścieżki i zanurzyli się w ciemną głąb lasu na zachód od górskiego potoku daleko od srebrnej żyły opodal wodospadu nimrodel znaleźli kępę drzew których gałęzie zwieszały się nad wodą grube

szare pnie były potężne lecz wysokości nie mogli po ciemku ocenić
wdrapię się na górę rzekł legolas wśród drzew jestem jak w rodzinnym domu czy to na korzeniach czy na gałęziach chociaż ten gatunek znam tylko z nazwy bo mówią o nim pieśni wiem że nazywają się te drzewa mallorn i wiosną obsypane bywają żółtym kwieciem nigdy

jednak na żadne z nich się nie wspinałem teraz zbadam jaki mają kształt i wzrost
mniejsza o kształt odezwał się pippin w każdym razie drzewa te okażą się cudowne jeśli mają do zaoferowania nocleg dla kogokolwiek prócz ptaków co do mnie nie umiem spać na grzędzie
więc wygrzeb sobie norkę w ziemi odparł legolas skoro to się bardziej godzi z

obyczajami twojego plemienia ale musisz kopać prędko i głęboko żeby się ukryć przed orkami
to rzekłszy legolas zwinne odbił się od ziemi i chwycił konaru wyrastającego z pnia wysoko nad jego głową w tejże chwili z cienia korony w górze zabrzmiał niespodzianie głos:
daro! krzyknął rozkazująco
legolas

zdumiony i przerażony znalazł się natychmiast z powrotem na ziemi skulił się pod drzewem
stójcie! szepnął towarzyszom nie ruszać się i nie odzywać!
nad ich głowami ktoś roześmiał się z cicha a potem drugi głos przemówił w języku elfów frodo trochę rozumiał bo mowa leśnego ludu mieszkającego na wschód od gór podobna była do mowy używanej przez elfów na zachodzie legolas

zadarłszy głowę odpowiedział w tym samym języku
co to za jedni i czego chcą? spytał merry
elfy odparł sam czyż nie poznajesz głosów?
tak to elfy powiedział legolas mówią że tak głośno sapiecie iż trafiłby was po ciemku z łuku
sam co prędzej zasłonił usta dłonią
ale mówią też żebyście się ich nie bali od dawna zapowiedziano im nasze przybycie słyszeli mój głos jeszcze z tamtego brzegu nimrodel i wiedzą że należę do ich

krewniaków z północy dlatego nie przeszkadzali nam w przeprawie potem słyszeli moją pieśń teraz zapraszają mnie wraz z frodem na górę bo doszły ich słuchy o nim i jego wyprawie reszta ma poczekać u stóp drzewa i czuwać póki nie rozstrzygną co dalej z nami robić
zciemności spłynęła drabinka spleciona ze sznura

srebrnoszara błyszcząca w mroku a mimo pozorów kruchości dość mocna żeby wytrzymać ciężar kilku ludzi legolas wspiął się lekko frodo szedł za nim wolniej a na końcu wstrzymując oddech skradał się sam konary wyrastały z pnia niemal poziomo dalej jednak wyginały się ku górze u wierzchołka zaś tworzyły splecioną z mnóstwa gałęzi koronę a w niej hobbici ujrzeli drewniany pomost czyli talan

jak podówczas taką budowlę nazywały elfy wchodziło się tam przez okrągłą dziurę pośrodku przez którą przewleczona była drabina frodo wydostawszy się w końcu na ów talan zastał legolasa już siedzącego obok trzech obcych elfów tamci

mieli ubrania ciemnoszare i póki się nie poruszyli trudno było ich dostrzec wśród gałęzi wstali wszyscy a jeden z trzech odsłonił latarkę; podniósł ją wąska srebrna smuga światła padła na twarz froda i oświetliła również sama elf zakrył latarkę i powitał gości w swoim języku frodo odpowiedział trochę niepewnie
witajcie rzekł wówczas elf przechodząc na wspólną mowę z wolna wymawiając jej słowa

rzadko używamy obcych języków przesiadując ostatnimi czasy w głębi lasów i niechętnie zadając się z innymi plemionami rozstaliśmy się nawet z bliskimi krewniakami z północy ale niektórzy z nas bywają za granicą żeby zebrać wieści i tropić nieprzyjaciół; ci muszą znać języki innych ludów właśnie ja do nich należę nazywam się

haldir moi bracia rumil i orofin słabo władają waszą mową
wiedzieliśmy że macie tu przybyć bo wysłannicy elronda szli przez lorien wracając schodami dimrilla do domu od wielu już lat nie słychać było nic o hobbitach czyli niziołkach powątpiewałem nawet czy jeszcze mieszkają w śródziemiu z oczu wam dobrze

patrzy a że jest z wami elf z naszego plemienia chętnie was ugościmy spełniając prośbę elronda chociaż zazwyczaj nie pozwalamy obcym na przemarsz przez nasze ziemie dzisiaj jednak musicie nocować tutaj ilu was jest?
ośmiu odpowiedział legolas ja czterech hobbitów dwóch ludzi z których jeden to aragorn przyjaciel elfów z ludu westernesse
imię aragorna syna

arathorna nie jest w lorien obce odparł haldir ma on łaski u naszej pani a więc wszystko w porządku wyliczyłeś wszakże dopiero siedmiu
ósmy jest krasnoludem rzekł legolas
krasnolud! zawołał haldir to gorzej od czarnych dni nie zadajemy się z krasnoludami nie mają wstępu do naszego kraju tego krasnoluda nie będę mógł wpuścić
ależ to zaufany daina z samotnej góry przyjaciel elronda! odezwał się

frodo elrond go wybrał na towarzysza naszej wyprawy i słusznie bo w drodze okazał się mężny i wierny
elfy porozumiały się między sobą szeptem i zadały kilka pytań legolasowi w swoim języku
dobrze! powiedział wreszcie haldir zgadzamy się jakkolwiek niechętnie skoro aragorn i legolas

zobowiążą się go pilnować i ręczą za niego przepuścimy tego krasnoluda musi mieć jednak oczy zasłonięte opaską wędrując przez lothlorien
ale dość tych rokowań! wasi towarzysze nie powinni dłużej stać tam na ziemi strzeżemy brzegów rzek

odkąd przed wielu dniami zauważyliśmy wojska orków ciągnące skrajem gór na północ w stronę morii na pograniczach lasów słychać wycie wilków jeżeli tak jak powiadacie idziecie z morii niebezpieczeństwo z pewnością ciągnie waszym tropem jutro

krasnoluda nie spuszczaj z oka!
legolas zszedł po drabinie w dół by niezwłocznie powtórzyć drużynie polecenia haldira wkrótce potem merry i pippin wdrapali się na górę byli zdyszani i trochę wystraszeni
masz! wysapał merry przynieśliśmy twoje

koce razem z naszymi resztę bagaży obieżyświat schował pod wielką kopą liści
nie będą wam potrzebne te rzeczy powiedział haldir zimą bywa chłodno w koronach drzewa chociaż dziś wiatr wieje z południa; ale poczęstujemy was takimi potrawami takim trunkiem że nie poczujecie nocnego

chłodu a zresztą mamy zapasowe futra i płaszcze
hobbici zjedli drugą (i znacznie lepszą) wieczerzę z radością potem zawinięci ciepło nie tylko w futrzane płaszcze elfów lecz również we własne koce usiłowali zasnąć lecz mimo zmęczenia żadnemu z nich prócz sama nie

przyszło to łatwo hobbici nie lubią wysokości nie sypiają nigdy na piętrze nawet jeśli mają dom piętrowy napowietrzna sypialnia wcale im nie przypadła do smaku nie miała ani ścian ani bodaj bariery nic prócz lekkiej plecionej z trzciny przegrody którą się przesuwało i zależnie od wiatru ustawiało z tej czy

koniec

WYPIERDALAM W OTCHŁAŃ SAM
MAŁA WEŹ MNIE POTRZY, MAAAAAJ!
SRAM SRAM SRAM SRAM SRAM SRAM SRAM SRAM SRAM.
SRAM SRAM SRAM
SRAM SRAM SRAM SRAM SRAM SRAM

rozjebie się kurwa rozjebie się

no i się rozjebałem, jestem rozpierdolony

>>214809439 (OP)
panie posleeeeee poprosze bardzo dziekuje

>>214812663
https://www.youtube.com/watch?v=UqFkguq89YU

parzyste pije
nie parzyste nie pije
0 hera w kabel

>>214812807
baza trzeźwy

chuj no to śmierć

>>214812843
>>214812807
dowód że to zawsze była anime nitka

>>214812843
spoczywaj z pokoju anone
arkohol = zlo

więcej nitek zróbcie

>>214813045
SIR YES SIR

ale dokurwił dzisiaj
jutro jeszcze więcej trzeba

>>214813344
taki to poje, aż się głodny zrobiłem

>doomsday prepper, jaszczurka, zimnokrwisty skurwiel gotowy na wszystko
>podciągasz się na drążku z plecakiem obciążonym cegłami
>biegasz po lesie w butach taktycznych
>wiesz jak przetrwać jedząc korzonki, pędraki i mrówki
>masz w głowie mapę każdego lasu w promieniu 100km
>podjeżdżasz pod Biedronkę, jesteś szarym człowiekiem, wtapiasz się w tłum
>przed wejściem stoi ochroniarz
>"PROSZĘ ZAŁOŻYĆ MASECZKĘ"
>ale na jakiej podstawie prawnej? to jest nielegalne, gwałcicie konstytucję i moje prawa obywatelskie
>po 10-minutowej awanturze o wolność wracasz do piwnicy pokonany
>otwierasz liofilizowaną rację żywnościową "gulasz węgierski" gdy w tym czasie Janusz myśli o mielonym na obiad
nie o każdej bitwie napiszą w podręcznikach historii

ughhh BIAŁY BYK idzie spać

Elo robale

wilchan int

>>214815491
to koniec
nigdy nie będę polakiem
chujowo mówię po polsku na zawsze
zawsze będę miał akcent

>>214815715
a co ci mówiliśmy

my tongue is shit and my ass is brown

get in here
>>214815681

>>214815810
że nnbp?

jest noc. Pada deszcz. W mieście cisza jak makiem zasiał. Słychać nieliczne ptaki, wiatr szumiący w drzewach. 13 września 2025. sobota.

Pewien człowiek nie śpi. Jedzie samochodem. Bardzo ciężko na niego pracował. Ciężej niż inni. Oddycha głęboko. Samochód jest raczej poniżej przeciętnej. Nie jest również przesadnie czysty. Ani na zewnątrz, ani wewnątrz. Nie ma również przyjemnego zapachu wewnątrz.

w pracy pracuje ciężej od innych. Ludzie na niego się drą. On nie odpowiada. Jest na skraju załamania.

w domu żona, dzieci. Nie przepada za tym. Inaczej to sobie wyobrażał.

>ale mi sraka cieknie z dupy
rzekł w drodze do domu. Nieopodal jego wzmożonej chęci srania stała chatka. Postanowił ją obczaić i chuj kurwa.

na studiach był odludkiem. z nikim się nie dogadał. za plecami ludzie go obgadywali.

próbował eskapizmu ale to też mu nie wychodziło. Nic tylko płakać i załamać się. Uciekał w alkohol

w domu matka i ojciec go prześladowali

rówieśnicy traktowali go z obrzydzeniem

a potem go ukrzyżowano

na pogrzeb nikt nie przyszedł

nikt nie wspomina go dobrze

niektórzy żałują, że on się w ogóle urodził

może to kara za poprzednie wcielenia

stał się przedmiotem przysłów
kto go widzi ten spluwa i się krzywi

pokryty trądem, kuśtyka
ludzie klną na niego
poznał, że z niego tylko piach i pył

jego grzechy zawsze stoją mu przed oczami
codziennie czuje lęk

lęka się własnego cienia
boi się wychodzić z domu

jego otoczenie jest w okropnym stanie
smród rozchodzi się niezmiernie

postanowił kupić klamkę...

tego słuchał
https://www.youtube.com/watch?v=ueNY30Cs8Lk

ugh vgh ziew ziew ziew BIAŁY BYK wstał bo ten dzik pineapple wszedł mocno jednak i nie ma co leżeć
zaraz picka gotowa będzie mówie wam
>>214816555
https://files.catbox.moe/1a0q5e.mp4

>>214816555
top kek ze skurwionego soft poweru rosji jako trad państwa

ukrainiec z ptsd i polak z zapaleniem mózgu wjeżdżają robić ropzierdol

donatello i kola zero

>>214816779
już o 7 pitca?
smacznego

>>214816779
>mrożona pizza o 7 rano
POkiełbasiony

teraz mi sie przypomniało jak bawiłem się jakąś małą śrubką ale ją wyjebałem KURŁAAAAAA laptop mi nie chce sie teraz trzymac kruwa i spada pokrywa kurwa

>>214816862
nie spałem dzisiaj
dzięki
>>214816864
ale dlaczego PO

>>214816892
>nie spałem
ale PiSda, myślałem że masz reżim i się go trzymasz

>>214816926
>myślałem że masz reżim i się go trzymasz

>>214816957
dyktatura czystego rozumu okraszona wczesnym stawaniem

Ale taka cipa kobiety musi pachnieć

macie? krzywe nogi jak sracie?

w japonii są eriany (ufoludki dla was gaijiny)

kurwa mać kanna bierz kurwa jakąś role fabularną bo mnie popierdoli

ktoś wziął bezczelnie moją aryansake i zapostował gdzie indziej
mam na ciebie oko koleś
>>214816862

>>214817010
gdy mądry spiera się z głupim
ten drugi się śmieje
nie ma zrozumienia
(księga przysłów)

>>214817577
wyglądasz tak

Hindusi dosłownie zabijają młodych białych autystów. Kiedyś wszyscy autystyczni introwertycy szli do IT bo było to jedyne miejsce gdzie mogli być sobą i być wśród ludzi podobnych sobie dzięki czemu osiągali poczucie przynależności i spełnienia. Obecnie całe IT jest obsadzone przez hindusów i pokolenie Z nie ma wstępu do branży przez co nie poznają ludzi podobnych sobie, zostają wyalienowani i się zabijają. Hindusi mają krew naszych braci na rękach

Prz 29, 7: Sprawiedliwy zajmuje się sprawami ubogich, grzesznik nie ma [dla nich] zrozumienia.

Prz 29, 1: Kto mimo nagan pozostaje uparty, nagle dozna klęski, a nie ma lekarstwa.

>>214817591
karol marks

>>214817010
>>214817577
>>214817588
Prz 29, 9: Gdy mądry spiera się z głupim, ten krzyczy, śmieje się - nie ma pojednania.

zapomniałem jak to nie jest siedzieć cały dzień w kołchozie

Prz 29, 10: Zabójcy nienawidzą niewinnego, prawi o jego życie się troszczą.

Prz 30, 2: Jestem najgłupszy z ludzi, nie mam ludzkiego rozsądku.

>>214817344
>moją
teraz to nasza aryansake~

Prz 30, 7: Proszę Cię o dwie rzeczy, nie odmawiaj mi, nim umrę:
Prz 30, 8: Fałsz i kłamstwo oddal ode mnie, nie dawaj mi bogactwa ni nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym,
Prz 30, 9: bym syty nie stał się niewierny, i nie rzekł: «A któż to jest Pan?» lub z biedy nie zaczął kraść i nie targnął się na imię mego Boga.

>>214817626
głodny mniej głodnemu mniejszego głodu zazdrości
>>214817636
dzwoń do kierowniczki i powiedz żeby ci do telefonu szeptała żeby zostać jeszcze z godzinke pod kołderkom
>>214817663
pozostawiłem w niej mój ślad cyfrowy w sensie zakodowany film z wiadomo jaką treścią
cbś cie znajdzie

>>214817636
odpocznij sobie byku, należy ci sie

>>214817717
https://d.uguu.se/FbFsyVuy.webm

tak bym wam robił

wstćq, kawki
powiększyłbym attention span sobie

millenialsi autyści nie zdają sobie sprawy jak bardzo zumerzy autyści mają przesrane
standardowa droga spierdoliny czyli technik informatyk -> studia informatyka -> praca kuc już nie istnieje, to musi być przejebane być w ostatniej klasie szkoły średniej i nie wiedzieć co ze sobą po niej zrobić bo drzwi do standardowej drogi dla autysty są zamknięte

>>214817806
co to za pokemon? gyattokłuj?

>>214817935
leśny dziad maxxing

>>214817905
baza, na zdrowie

wstaćku spermy
powiększyłbym se dziurke w chuju
>>214817905
didi
smacznej kawki
>>214817943
spia/beedrill

czy są tu ludzie rozumni
homo sapiens

rozumni
ro zum nihaha

>>214817717
dziękuję

>>214817905
dzień bobry, na zdrovie

>>214817703
ja tam mogę zostać, mi bez większej różnicy
tylko ona nie potrafi czasu zorganizować
czeka do ostatniej chwili ze wszystki i chwilę przed wyjściem nagle trzeba
i nie że proszę, bo to ważne, tylko
>dyrektor chce
sobie nim wszyscy mordy wycierają, a 90% czasu to ich własne błędy obstawiamy
ja się nieironicznie nastawiam codziennie, że będę tam kiblował bo "nagle" coś się popsuło

>>214818194
zlecenie czy uop?

>>214817935
jahaha

droga dla autysty jest zamknięta, musi powiększać dziure w chuju

intzel gruppe

>>214818194
czy kobiety w miejscach pracy były błędem

1 godzina do końca prohibicji tymczasem odpalam Battle Brothers

armia krajowa rigcz polskie dzikusy podpalające wioski i mordujące dzieci za krzywe nosy

przymusowe powiększanie dziurki w chuju

>>214818240
umowa

>>214818285
zależy, zastępca jest spoko

Witam państwa

kurwa znowu nie zrozumiałem tego co przeczytałem bo się rozmyśliłem

>>214818585
siema

https://www.youtube.com/watch?v=-IlOXYcPaO0
utwór okolicznościowy

o czym nie powinniśmy rozmawiać

kurwa

>>214818803
*kłamie* o Kevinie

Wiem, że niejednokrotnie łgałem. Ale tym razem... Tym razem jestem na serio, bez czapki.
Musimy.
Porozmawiać.
o.
Kevinie.
(2011).

>>214818676
Super

robicie szon patrol w swoim mieście wojewódzkim?

>>214818932
nie bo nie chcę wydać czterech dych na kamizelkę

>>214818932
Nie zjebie, nie robimy. Tak jak każdy normalny człowiek, TikTokerska kurwo.

kurczaka z przyprawami żbsz
pomidorek cebula w piekarniku

>>214818932
nie mam czasu jestem zajęty powięszkaniem dziurki w chuju
>>214819060
powodzenia ty nasz kucharzu

im starting to piece it together..

>>214818268
przecież są baby jakieś

>>214818932
nie wychodzę z domu

>>214818932
nie, ale finansowo wspieram już istniejące patrole w moim mieście

jem drożdżówke z makiem i pije kawe

>>214819298
baza, smacznego i na zdrovie

drożdżówka z makim
>>214819298
smacznego kolego

>>214819298
>>214819060
smacznego

o kurde zły gif sory

ktoś was oszukuje

dobra mina do złego gifa

>>214819326
>>214819337
dziękuje

Jesteś słaby z matematyki, słaby ze wszystkiego zatem... Nie masz jednego kumpla w życiu.

anon cierpi za wszystkich ludzi

robie pvp

E1 na zawsze

>>214819800
efuje jedynkuje

>>214819800
ten danonek najgroźniejszy

>>214819911
żelkujesz?

>>214818932
robie ladne stopy patrol

>>214819753
dalej nie ma tej gry na konkuter?

it's time

>>214819800
wieczny D1 here

>>214819800
a9 tutaj

>>214820025
jest na steamie, za 10 dni shupogaki bd

>>214819911
podobny mam tylko nie-napompowany bo nie jestem piwocwelem

co ten simon

>>214818992
wącham takie

>>214820313
ciekawe ile księży ma zapisane loli na dysku

o kurczaczki

>>214820539
fałszywy alarm, po chuj dają cene netto

>>214817001
pachnie jak kabel hdmi