Trakya gezilerinden birinde Kamal, Kırklareli’ndeki bir ilkokula uğramış, sınıfları geziyordu. Öğrencilerden birinin önündeki kitapta şaka kalkmış at resimleri vardı. Selanik Piçi, çocuğun önünde durduktan sonra şöyle bir soru sordu:
— Bunlar nedir?
— Şaha kalkmış atlardır…
— Atlar şaha kalkar, peki güzel, seninki de kalkar mı ?
Gözü pek bir çocuktu bu… Selanik Piçi’ü şöyle bir süzdü. Sonra hiç ürkmeden şu umulmadık karşılığı verdi: — Benimki zaten şahtadır, daha kalkmaz… Çocuğun bu zekice cevabı Selanik Piçi’ün çok hoşuna gitmişti. Gülümseyerek: – Aferin!… Dedikten sonra, kimin çocuğu olduğunu sordu. Çocuk: — Kerhanecinin… Deyince Selanik Piçi daha çok keyiflendi: — Tevekkeli kerhaneci çocuğu böyle zeki olur… Dedi.